GRENSTOCHTEN
LAW-PADEN
STREEKPADEN
Scholtenpad
Twentepad
Streekpad Nijmegen
Brabants Vennenpad
Drenthepad
Krijtlandpad
Graafschapspad
Amsterdamse Ommegang
Maas-Niederrheinpad
Hanzestedenpad
Utrechtpad
Maas- en Peelliniepad
Oosterscheldepad
BUITENLAND
NOORDZEE-NICE E2
EUROPESE KUSTPAD E9

KRUININGEN NAAR CAMPING FRUITZICHT 33 KM

zaterdag 6 september 2003
Het was zwaar bewolkt, maar droog toen ik om kwart over 10 uit de trein stapte in Kruiningen. Dat was niet de eerste keer, maar nu niet de bus naar de veerboot, maar meteen de geel/rode markering volgen. Asfalt fietspad en dat was helaas de teneur van het hele Oosterscheldepad, zoals zou blijken, 90% verhard. De markering was zo overvloedig, dat ik af en toe stond te puzzelen van: wat bedoelen ze nou. Wel mooie omgeving met veel fruitstaslletjes, maar wat moet ik met 3 kilo elstars; gelukkig zag ik een oude boer bij een van die kraampjes en op mijn vraag of ik een appel kon kopen reageerde hij lachend en in onverstaanbaar zeeuws en gaf me er een; heerlijke appel.
Yerseke was een mooi plaatsje met van alles te zien. De dijk langs de Oosterschelde was druk met fietsers, maar biedt een schitterend uitzicht. Dan over het fietspad langs een drukke weg en dan de rustige Yerseke Moer in. In de verte zag ik de enorme postbrug omhoog gaan, die ik later over moest. Na de brug een steil talud af en een rustig weggetje door de boomgaarden (het wordt eentonig: asfaltweggetje). Aan de haven van Wemeldinge stonden nieuwe ‘oude’ gebouwen, waarvan ik niet goed wist of ik ze wel aardig of afschuwelijk protserig vond. En dan, voor het eerst zag ik een bordje ‘Hoogeweg’ met 2 o’s; ik hou het op zeeuwse eigenwijzigheid en daar is niks mis mee. Weer op de dijk verder langs de Oosterschelde richting Kattendijke. Het is lawaaierig en druk met auto’s, het is weekend en er zijn vooral veel Belgische sportdijkers met grote bussen en campers. Voor Kattendijke de dijk af en via een stil weeggetje naar en door het dorpje. Dan weer naar de dijk, maar ik ga er op lopen, door het gras in plaats van over een tegelpad aan de voet van de dijk. Ik snap de makers niet, nergens een verboden toegang. Na het Sas gaat het l,angs het Havenkanaal, het binnenland in, richting Goes; een tamelijk drukke asfaltweg. Gelukig na Wilhelminadorp de oude zeedijk weer op, die hier half verhard is en rustig. De lucht is erg donker geworden en ik krijg een bui, maar die is met alleen de paraplu te overleven. Bij Planketent is het droog en ben ik bij camping Fruitzicht, een enorm fruitboerderij. De eigenaar is, als ik het terrein op loop, aan het onderhandelen met een paar illegale Polen over de overnachtingsprijs in een aanwezige caravan. Als het niks wordt biedt hij mij de caravan aan: 24 euro, ik bedank lachend en ga op zoek naar een rustig plekje.
Als de eigenaar me ziet rondspeuren verlaagt hij de prijs naar 10 euro (tent is 7) en dat sla ik niet af. Ik volg hem naar een soort cantine om te betalen en daar blijkt hij ook nog ijskoude flesjes bier te verkopen voor 80 cent… aardige man. We raken gezellig aan de praat en ik krijg meer fruit dan ik kan dragen. Ik ga vroeg naar de caravan om een ‘overheerlijke’ knorr bami te bereiden met behulp van mijn zelf gemaakte pannnenmuts (aan de kook brengen en dan de pan 5 min in de muts) en om half negen lig ik in m’n slaapzak.

CAMPING FRUITZICHT NAAR CAMPING ANNA-FRISO 33 KM

zondag 7 september 2003
Prima geslapen en laat op; pas om half negen loop ik aan, na eerst nog uitgenodigd te zijn op de koffie in de cantine. Het is half bewolkt en nog lekker fris. Hier weg van de kust is het rustig en bij het Terluchter Weel is het prachtig. Helaas weer asfalt. Met verbazing naar de uiterst luxe behuizing van boerderij ‘Landlust’ gekeken. Rond Wolphaartsdijk is het lekker lopen, mooie omgeving en al behoorlijk heet.
Over de Noorddijk met fraaie uitzichten naar de Zandkreekdam, die het Veerse Meer aan de oostzijde afsluit. Over de dam begint Noord- Beveland. Ook hier word ik weer het asfalt opgestuurd onderaan de dijk met nul uitzicht, terwijl het op de dijk heerlijk lopen is… onbegrijpelijk. Kats is een leuk klein oud dorp; daarna naar de haven en verder langs het water van de oosterschelde (op de dijk; ik) Bij Colijnsplaat gaat de route zo waar de dijk op, maar al weer bij paal 19 eraf, terwijk je tot paal 20 er op kunt blijven. Een stukje het land in verder over de dijk met rechts de oosterschelde en links de inlagen; mooi.
Vlak voor de Oosterscheldekering liggen een aantal campings:de eerste staat me niet aan, te groot, te veel duitsers (die hebben nog vakantie), de tweede, een mini, staat vol en de derde is goed. Weliswaar durven ze 13 euro te vragen, maar ik heb een rustig plekje en het bier in de cantine is goed en redelijk geprijsd. Na het eten (nassie knorr) nog even op de dijk en naar de pijlerdam gekeken en 8 uur in de slaapzak.

CAMPING ANNA-FRISO NAAR ZIERIKZEE

maandag 8 september 2003
8 uur op pad door een stil land; na ongeveer een kilometer de eerste pijlerdam op. Het is mooi weer met spectaculaire wolkenluchten; in het oosten lijkt het te regenen. Hoewel ik de dammen als eens gelopen had tijdens het Deltapad, is het toch weer een imposant gezicht. En net als toen is men weer volop bezig met onderhoud. Na ruin 10 km ben ik op Schouwen.
De routebeschrijving stuurt me na 600 m de dijk op zowaar, maar wel via een totaal met brandnetels overwoekerd hek en paadje. Na 2 km bij Burgsluis is een koffietent, waar ik te vroeg ben voor een uitsmijter, maar koffie met appelgebak fietst er ook wel in. Het zit binnen vol met bejaarde fietsers (de bekende grijze terreur, maar ik mag met m’n 62 niks zeggen). Het is inmiddels weer goed heet; de paraplu gaat op. Na de Plompe Toren worden we een smal schelpenpaadje onder aan de dijk opgestuurd, dat barstens druk is met fietsers. Het wordt eentonig, maar ik loop boven op de grasdijk en zie dus de schitterende Schelphoek wel van twee kanten en de buitendijkse kant is verreweg de mooiste. Hier betrekt de lucht even en vallen zelfs een paar druppel; doch van korte duur.
Bij Serooskerke worden de makers van dit pad echt gek: bijna 2 km lanhs een drukke verkeersweg, dan over een kaarsrechte, boomloze asfaltweg (rechts is weliswaar akkerland weer aan de natuur terug gegeven, maar daar is bijna niks van te zien) naar een druk kruispunt bij Moriaanshoofd. Dan weer buitendijks naar café de Heerekeet, maar die is helaas gesloten.
Ruim 5 taaie kilometers over een buitendijks fietspad, waar het nogal druk is en ik op een gegeven moment bijna van m’n sokken gereden wordt door een stel schooljongens. Het uitzicht vergoed veel; het is weer heet!
Langs het havenkanaal naar Zierikzee. Een schitterend plaatsje, maar ik ben blij als ik net buiten de stad op de camping aankom. Beheerder geeft me een prima plekje en verkoopt een paar flesjes pils, hoewel de kantine dicht is; einde seizoen. Het is lekker rustig en ik ga vroeg naar bed; was toch een dikke 35 km.

ZIERIKZEE NAAR CAMPING RUIMZICHT 30 KM

dinsdag 9 september 2003
Vroeg op, koffie en inpakken. Het begin is weer chaotisch en langs een drukke (ochtendspits) weg, maar na een kilometer de groene dijk op; sorry onderlangs. Lekker rustig naar het Krekengebied Ouwerkerk. Een grote plas met veel bos er om heen; mooi. Het pad langs het water raaktsteeds meer begroeid en alles is kletsnat van de dauw en dus word ook ik -ondanks de paraplu als een schild voor me – steeds natter. Als de jungle ondoordringbaar wordt kan ik ontsnappen naar een naast gelegen aarappleveld. Halverwege de plas is een weggetje over een dam met picnic bank, daar eet ik wat en zie dat er een alternatief was voor het pad… tja eerst lezen is soms toch wel verstandig. Het pad gaat nu verder aan de andere kant en is breed genoeg om droog te lopen, met af en toe fraaie doorkijkjes op het water. Uiteindelijk kom ik weer op de dijk langs de oosterschelde uit. Na ongeveer een km is er een uitspanning, die gezellig vol met bejaarden zit, maar waar ik aan de bar eindelijk de uitsmijter kan eten, waar ik al dagen zin in heb. Ik vertrek ongeveer tegelijk met de 2 bussen bejaarden en na een kwartier lopen komen me alweer 2 nieuwe bussen vol tgemoed; er werden die dag 12 bussen verwacht!
Vanafde dijk heb ik een schitteren uitzicht over de slikken van Viane, die barstensvol vogels zitten Vlak voor Bruinisse, bij Zijpe wil ik de pont naar Anna Jacobapolder nemen; beter lezen zou ook hier verstandig geweest zijn: pont vaart alleen in juli en augustus! Ik spreek 2 zeeuwen aan om raad, maar die zien ook geen andere oplossing dan in Bruinisse de bus te pakken en dan maar hopen dat ik via zierikzee nog op tijd in Goes kom voor de laatste trein. Net als ik maar op pad wil gaan, zegtde een: daar komt een moeterbootje aan, die zet je wel over voor een paar euro. Ik hollen en na enig overleg brengt hij me voor 5 euro naar de overkant leuk zo’n prive pontje; het ding danst behoorlijk op de golven van de passerende rijnaken.
Op Sint-Philipsland oet ik kiezen: noord- of zuidroute. Ik kies waarschijnlijk verkeerd, want de zuidroute is weer 100% asfalt. De lucht is inmiddels zwaar bewolkt en het land leeg en verlaten, prachtig. Na de Bruitnjeskreek, op de Noorddijk zie ik van verre het silhouet van een paard, het beest staat zo stil, dat ik in eerste instantie denk dat het een soort poortversiering is, maar het is wel degelijk echt en kijkt zelfs even verstoord om als ik een foto maak; pracht beest. Het begint gezellig te miezeren en harder te waaien, maar met de paraplu en regenjack haal ik boerderij Ruimzicht, waar je niet op zondag mag aankomen of vertrekken, maar waar de uiterst vriendelijke boerin er geen been in ziet om 11 euro te vragen en de hele minicamping vol te plempen met illegale polen.
Ik heb niks meer te eten en loop terug naar Sint-Philipsland-dorp waar zowaar een zeer gezellig café is. Ik drink een pilsje en nog een en eet een frietje stoofvlees en maak kennis met Bert en Marina; heel gezellig en we drinken er nog een als blijkt dat ik weer in ‘houdoe’land ben enz. Maar tegen achten maar weer naar de tarp. Snachts regent het af en toe keihard, maar ik lig lekker warm en droog te meuren.

RUIMZICHT NAAR SCHERPENISSE 15 KM

woensdag 10 september 2003
Het regende nog steeds om 7 uur, weliswaar minder hard, maar toch. De Polen waren al volop bezig om in een busje naar hun werk te gaan; echt vrolijk zagen ze er niet uit. Ik kleedde me aan en zette koffie in het toilet gebouw, pakte de rugzak in onder de tarp, regen jack en pijepen en en als laatste frotte ik de tarp in het buitenste gaasvak en met paraplu in top op pad. Ook Tholen verwelkomde me met regen. Ik begon steeds meer kleding aan te trekken – schuilend onder een boom ofzo – tot ik alles aam had en nog niet erg warm was ondanks dat ik er flink de pas in had. Aanvankelijk was mijn plan om de westelijke route te nemen naar St-Maartensdijk, maar aangekomen op het punt waar de route zich splitste, zach die route er zo koud en winderig uit dat ik de oostelijke nam, die was beschut door bomen. Het zag er best mooi uit op die oude slapende dijken, begroeid met bomen en meidoornstruiken, alleen werd ik een beetje mies van al die regen. Een paar km voor Scherpenisse ging de route dan eindelijk over een grasdijk en nu was ik er niet blij mee, het natte gras srond bijna kniehoog net als de brandnetels en langzaam voelde ik het water m’n schoenen in sijpelen. Ik had er genoeg van en besloot in Scherpenisse de bus te nemen ipv St-Maartendijk (scheelde trouwens maar een km of 5) Op het busstation van Spijkenisse (ook toevallig allebij nisse en scherp) na was dit het meest mistroostige bushalte die ik ooit gezien had – en ik heb er veel gezien: alle ruiten van het povere hokje kapot en ook de fietsenstalling boodt amper beschutting tegen de constante regen. gelukkig kwam na 20 min de bus en was ik binnenn het half uur in Bergen op Zoom en een goed uur later thuis. Zo te voelen had ik een kouw opgelopen.
Het was een mooi pad, alleen wel erg veel asfalt.