GRENSTOCHTEN
LAW-PADEN
STREEKPADEN
Scholtenpad
Twentepad
Streekpad Nijmegen
Brabants Vennenpad
Drenthepad
Krijtlandpad
Graafschapspad
Amsterdamse Ommegang
Maas-Niederrheinpad
Hanzestedenpad
Utrechtpad
Maas- en Peelliniepad
Oosterscheldepad
BUITENLAND
NOORDZEE-NICE E2
EUROPESE KUSTPAD E9

LAW 501 Brabants Kempen- en Vennenpad

Het Brabants Kempen- en Vennenpad was een wit/rood gemarkeerde LAW

DEN BOSCH NAAR LIEMPDE 26 KM

zondag 5 september 1993
Met Geert. Even zoeken naar het begin in het Bosche Broek, maar dan wordt het erg mooi; voornamelijk langs de Dommel. Goed weer en soms druk met fietsers. Hoewel vermeld, geen bus dan maar taxi bellen in een cafe (die zijn er zat en als we niet oppassen wij ook) naar station Boxtel.

LIEMPDE NAAR OISTERWIJK 26 KM

zondag 12 september 1993
Geert zet mij af. Lekker weer. De route door de Mortelen is prachtig en zal ik nog vaal lopen. Ook de Kampina, vooral het begin vind ik schitterend. De wandelboom bij het knooppunt met de LAW 4 heeft iets magisch voor me, immers de 4 gaat richting Nice en dat wil ik ook ooit doen; overigens is de gids van de 4 al jaren uitverkocht. Na de obligate vennen, waar het natuurlijk druk is. Na de Jonge Hertog nog een taai stuk naar het station.

OISTERWIJK NAAR DE FLAAS 37 KM

zaterdag 12 maart 1994
Een prachtige route, zeker door de Rovert en Gorp en langs de grens. Dan door de Utrecht naar de Flaas. Geen open baar vervoer aan eindpunt (de Flaas is een ven). Guus heeft me opgepikt.

DE FLAAS NAAR BLADEL 20 KM

zaterdag 19 maart 1994
Met de bus naar Bladel en Kees brengt me weg naar de Flaas. In het begin prachtig, zeker op de hei en in het dal van de Beerze. Na Netersel verhard, maar wel rustig. Blijven eten bij zus Diny en zwager Kees.

BLADEL NAAR LUYKSGESTEL GRENS 25 KM

zondag 20 maart 1994
Mooie route en goed weer. IK aak voor het eerst kennis met de streek ten zuiden van Bladel, zoals Ten Vorsel en na de Pals de Boswachterij Hapert en de Cartierhei; ik zal er later nog tientallen keren komen.
Terwijl ik naar de bushalte liep vanaf de grens, kwamen Ruurd en Geert langs gereden en kon ik meerijden.

LUYKSGESTEL GRENS NAAR VALKENSWAARD 22 KM

zondag 24 april 1994
In de bus vroeg ik om te stoppen bij de halte die het dichts bij de grens was; de chaufeur stopte op de grens. Kijk da’s nou het verschil tussen de ene en de andere buschauffeur. Mooi en verlaten stuk daar op de grens, een apart sfeertje; ik hou daar wel van. Ook hier zal ik nog vaak lopen en steeds wordt ik weer getroffen door die aparte sfeer.
Warm weer; later op de dag dreigde onweer.Vooral in de Malpie prachtige donkere luchten, maar het bleef droog. Laatste stuk druk met dagjesmensen en fietsers.
Einde Kempen en Vennenpad.

Vennekespad verkenning

In 1996, tijdens een wandeling van Heeze naar huis zie ik halverwege nieuwe markering: geel/rood. Ik denk dat dat het nieuwe streekpad rond Eindhoven is. Dat pad gaat gedeeltelijk het Kempen- en Vennenpad vervangen. Een tijdje de markering gevolgd tot die richting Leende ging en ik naar de hut van Mie Pils en naar huis. Ik ga hele stukken volgen, ook al is het gidsje nog niet uit is; leuk.

GELDROP NAAR VALKENSWAARD 26 KM

zaterdag 26 oktober 1996
Ik probeer vanuit Geldrop de geel/rode markering te volgen. Dat valt goed tegen, omdat er zeer schaars geplakt is en ik naar de bedoeling van de makers moet raden. Na een keer goed mis gelopen te zijn op de Leenderhei houdt in Leende zelf alle markering op; althans ik kan niets meer vinden. Ik kies een eigen route door de Leenderboswachterij naar Valkenswaard. Daar zou ik op de markt bij de wandelboom de markering weer moeten aantreffen; het toekomstige Brabantpad of Vennekenspad (niet te hopen dat het zo gaat heten) is immers een voortzetting van de 502 en die eindigde daar. Maar niks.
Overigens lekker weer, een graad of 14, stevig windje en af en toe een beetje regen.

LEENDE NAAR VALKENSWAARD 28 KM

zaterdag 9 november 1996
Helaas, het gaat het Vennekespad heten, niet het Vennenpad, nee … Vennekespad! Nondeju. Maar dadelijk meer.
Afgelopen zondag was ik op de fiets naar Leende gegaan. Daar was ik immers de vorige week het spoor bijster geraakt. Ik had wel een vermoeden waar het pad Leende zou verlaten: het tunneltje naar Leenderstrijp. En inderdaad daar kwam ik de geel/rode strepen weer tegen. Nu is op de fiets een wandelpad volgen niet de meest ideale manier, maar een km of 8 lukte het; zelfs door de modder langs de Buulder Aa. Ik had geen kaart bij me en besloot terug te gaan.
Nu vandaag met de bus naar Leende en daar – met goeie stafkaarten – achter de strepen aan. Ging probleemloos; er was ook veel beter gemarkeerd en ik begon de makers door te krijgen. Overigens is de natuur te voet nog steeds het mooist.
Toen ik 22 juni een stuk van de GR 562 liep had ik bij de Achelse Kluis nieuwe wit/rode strepen gezien en inderdaad we gingen steeds duidelijker, via Soerendonk naar de Achelse Kluis. Het laatste stuk zelfs samen met de GR 562. En daar bij de Kluis, waar de 562 rechtsaf naar Valkenswaard gaat stond rechtdoor op een sticker „Vennekespad”. Alleen was die sticker nu geel/rood geworden. Onderweg was me al opgevallen dat onder het geel dat op de bomen geschilderd was, wit zat. Blijkbaar is pas later besloten er een regionaal, rondgaand, pad van te maken.
Bij de Maastrichterweg, vlak bij Schaft ging de markering richting Malpie. Maar omdat er dan voorlopig geen bus meer zou zijn ging ik via het oude spoortracé (waarom breken ze die spoorlijnen toch af, zou een ideale sneltram of metrolijn kunnen zijn) naar Valkenswaard.
Het was overigens weer ideaal loopweer: een graad of 11, vrij veel zon en mooie luchten en een lekker windje. Er was weer eens de hele dag regen voorspeld. Ik kan me overigens wel in de gekozen route vinden. Mooi, eenzaam en praktisch helemaal onverhard en de afwisseling van bos, open hei en cultuurland spreekt mij wel aan. Dit spoorzoeken vind ik wel leuker dan met een gidsje in de hand het pad volgen. Over 2 weken verder. Ben benieuwd wanneer de gids uitkomt.
Verzoolde schoenen weer aan, gelukkig. Toch 2569 km mee gedaan.

EINDHOVEN NAAR SINT OEDENRODE 27 KM

zaterdag 16 november 1996
Het vennekespad, maar nu de andere kant op. Van huis uit via het Hertog Hendrikpad naar de IJzeren Man en daar het pad opgepikt. Van de week was ik op de fiets naar Geldrop gegaan en daar de geel/rode markering bij het station de andere – noord – kant gaan volgen. Al vrij snel geen stickers meer. Maar omdat ik het idee had dat de route van het Hertog Hendrik pad (geel/blauw) gevolgd zou worden, kon ik het toch volgen. Wel zag ik wit/rode stickers in de buurt van Eeeneind. En net toen ik de moed op wou geven waren daar in een keer weer de geel/rode strepen en wel toen ik bij de Dommel bij Soeterbeek ging kijken.
Het was vandaag prima te volgen, hoewel ik de route niet altijd mijn keus zou noemen; met name bij Breugel (na het Wilhelminakanaal) was er wel erg veel asfalt en verkeer. Vooral omdat er naar een – inderdaad merkwaardige bocht in de Dommel gegaan moest worden. Tegen een soort wal aan; ik denk een stuifduintje of zo. Maar daarna door het Vreldersbos met enkele mooie vennen o.a. de Hazeputten was weer erg mooi. Dit deel van Brabant heeft u eenmaal nogal veel ruilverkaveling gehad. Ik ben ook heel benieuwd naar het stuk St.-Oedenrode naar Liempde, want dat ziet er op de kaart niet best uit.
Het was trouwens heerlijk weer, amper 4°C en mistig; prachtig. Vrijdagmorgen lag voor het eeerst dit jaar de vijver in mijn tuin dicht. Het vriest ’s nachts enkele graden.

SINT OEDENRODE NAAR LIEMPDE 12 KM

zondag 17 november 1996
Ik was te nieuwsgierig om te weten hoe de route verder zou gaan om thuis te blijven en nam dus de bus naar St.-Oedenrode. Tot vlak voor Liempde was de markering goed te volgen maar ineens was er niets meer te zien. Of ik was in mijn overtuiging dat het naar Liempde ging niet oplettend genoeg (bovendien was er in de buurt van Olland een wit/geel pad –plaatselijk bij gekomen en dat ging wel door) of er was weer eens slecht gestickerd zoals in Leende. Ik kon op de kaart geen andere richting ontdekken die ook maar enigzins logisch was. Ik wacht wel op het gidsje; ga in ieder geval eerst in Schaft verder als de gids nog niet uitkomt.
Het was overigens een mooie route weer door het dal van de Dommel, af en toe er vlak langs of langs oude dooie armen ervan. Lekker stil en verlaten. Het was zelfs koud, hooguit een graad of drie en meer wind dan gisteren. Veel weide met rijen knotwilgen en steeds het markante silhouet van de kale populieren op de horizon. Bij Olland zag ik een roofvogel, die ik eerst niet thuis kon brengen en daarna voor een erg witte buizerd hield. Toen ik het huis opzocht bleek het een ruigpootbuizerd te zijn. Een vrij zeldzame wintergast uit Duitsland. Geinig!
Het station Liempde aan de spoorlijn Boxtel naar Kleve stond er nog, nu als woonhuis en het spoor is tot Veghel nog als goederenlijn in gebruik.

MAASTRICHTERWEG NAAR LUYKSGESTEL 18 KM

zaterdag 30 november 1996
In Valkenswaard moest ik overstapen op de belbus en hoewel ik anderhalf uur van te voren gebeld had, ging het al meteen mis. Er verscheen een taxi, maar er stonden 6 mensen te wachten. Een ervan moest naar Neerpelt en dat was niet doorgegeven en mijn rit ook niet. Gelukkig kon ik nog mee en vergat de chauffeur door alle gekrakeel onze strippen af te stempelen. Onderweg zag ik in Borkel ‘verse’ wit/rode markering en verderop in Schaft eveneens ‘verse’ geel/rode? Vanaf de Maastrichterweg ging de markering inderdaad naar het bruggetje over de Domme, dat ik al kende van de route Neerpelt/Dommelen uit de Voetwijzer ‘Van Dommel en Dinkel’. Maar daarna niet naar de Malpivennen, maar richting Schaft. En dat noemen ze het Vennekespad en slaan de Malpivennen over! Ze hadden het beter Brabantse bekenpad kunnen noemen, want net als in Sint-Oedenrode ging het na Schaft kilometerslang langs de Dommel. Op een plaats was de oever zover afgekalfd dat ik behoorlijk in de problemen kwam met het prikkeldraad dat daar vlak langs het water stond. Waarom er prikkeldraad was is mij een raadsel, want zover ik weet zwemmen koeien zelden. Maar mijn handen waren behoorlijk bebloed en de woorden aan het adres van de verantwoordelijke boer van het minder fraaie en vriendelijke soort. Overigens was het wel een mooie en vooral rustige route. Door de overvloedige regens van de laatste weken was het water weer enigzins op peil en waren de broeklanden weer behoorlijk nat; mooi. Het was zwaar bewolkt en er dreigde regen, die na ongeveer een uur ook steeds harder begon te vallen. Regenpak aan, niets aan de hand, maar ik had geen hoes voor de kaart meegenomen zodat ik er niet goed op kon kijken en dus ging het bij de Achterste brug mis. Ik kon op het kruispunt daar de volgende sticker niet vinden en liep op goed geluk verder richting Luikerweg, want daar moesten we toch over. En inderdaad toen ik nog geen twee honderd meter over het fietspad paralel aan de weg gelopen had zag ik de markering weer. Een eind verderop kon ik onder een afdak van een hondenclub mijn boterhammen droog opeten. Verder ging het – zoals ik al verwacht had – richting Luijksgestel en zelfs duidelijk naar het dorp en niet er onderlangs zoals met het oorspronkelijke Kempen en vennenpad. Daar zag ik ook weer even de wit/rode strepen samen met de geel/rode. Ik snapte er niets van tot me te binnen schoot dat dit de GR 561 moest zijn. De bushalte had geen hokje en de kroeg er vlak bij was dicht, maar de regen hield gelukkig ook op zodat ik mijn kletsnatte pak uit kon trekken en toonbaar de bus in kon.

LUYKSGESTEL NAAR BLADEL 27 KM

zaterdag 14 december 1996
Na dagen van zware bewolking en nevel en temperaturen rond het vriespunt was er eindelijk weer eens de zon. Na een heldere nacht waarin tegen de morgen de temperatuur daalde naar bijna -6°C kwam een bloedrode zon in een helder blauwe frisse hemel over de kim kijken. Het was nog doodstil in de stad – de koopjunks lagen nog te huiveren – toen ik naar de bushalte liep. Dan kun je zelfs midden in de stad echt genieten van de verstilde dageraad die een gouden gloed over de huizen tovert.
In Luyksgestel ging de route meer dan 2 km door het langgerekte dorp en dat terwijl 500 m onder het dorp onverharde paden lopen; dat snap ik dus niet. Na 2 km hielden de geel/rode strepen ineens op en was er alleen maar wit/rood gemarkeerd en die markering was vers overgeschilderd. Het was wel precies op het punt waar ik op de oude route kwam. Zou de oude 502 gehandhaafd blijven en wordt het Vennekespad alleen maar een toevoeging? In Liempde was het precies zo. Ik zie wel.?Ik ben toch doorgelopen omdat het een mooi pad is en lekker rustig en fraai koud weer en ik had er zin in. Bij grenspaal 197 ineens weer geel/rood?, maar ook wit/rood. Ik stond in dubio maar vermoedde dat het de omloop Mol, een bels regionaal pad, was. Bleek thuis inderdaad zo te zijn.

STREEKPAD 5 VENNEKESPAD

LIEMPDE NAAR OISTERWIJK 24 KM

zaterdag 15 maart 1997
Het gidsje is uitgebracht en inderdaad: Vennekespad. Met Kees. Met treintaxi van Boxtel naar Liempde. Er stapte ook nog een oude , echte brabantse boerin in, die erg smakelijk kon vertellen; goeie praot dus. Verder nevelig af en toe een beetje motregen maar niet genoeg om echt nat van te worden. Een graad of tien. Best wel lekker loopweer. Rustig en stil en pas toen we een stuk gelijk opgingen met het Pelgrimspad vlakbij Oisterwijk, kwamen we andere wandelaars tegen.

OISTERWIJK NAAR KASTEELTJE IN DE GORP 24 KM

zondag 6 april 1997
Met Kees. Schitteren weer; veel zon, bijna geen wind en lekker fris. Wat een verschil met gisteren. Bij het bezoekerscentrum van Staatbosbeheer was de markering al veranderd in het geel/rood van het Vennekespad. Tot het Wilheleminakanaal daarna weer wit/rood, maar wel nieuw. Vreemd, heb ik al eerder genoemd. In Bladel op de markt is de wandelboom ook al aangepast, maar de markering niet.
Schitterende route en erg gevarieerd: bos kleinschalig boerenland, stroomjes zoals de Reuzel en de Leije.
Diny haalt Kees en mij op bij het kasteeltje.

KASTEELTJE NAAR BLADEL 30 KM

zaterdag 19 april 1997
Diny brengt ons weg. In het begin veel zon later meer bewolking. Nog steeds een ijskoude noordenwind. Het werd maximaal 9°C; vorig jaar 20-4 was het 25 graden. Er was al weer meer geel/rood gestickerd dan 2 weken geleden. Toch een schitterend stuk door Rovert en Gorp en later de Utrecht; lekker stil en verlaten. Op de natte Papschotse heide een druk doende Wulp en een Beflijster; had ik nog niet.

LUYKSGESTEL NAAR SOERENDONK 30 KM

zaterdag 08 november 1997
Er reden weer eens geen treinen tussen Eindhoven en Den Bosch ivm de verdubbeling van het aantal sporen. Dus maar weer eens een stuk van het Vennekespad en wel dit stuk omdat ik vorig jaar op mijn speurtocht het stuk over ‘De Plateaux’ gemist had. Het was eigenlijk iets te warm, zeker uit de wind was het met een temperatuur van zo’n veertien graden best warm.
Toch een rustig en stil pad; best mooi.

Wijzigingen Streekpad 5 Brabants Vennenpad

Er is een nieuwe, gewijzigde gids verschenen en het Vennekespad heet nu Brabants Vennenpad

SINT OEDENRODE NAAR OISTERWIJK 32 KM

zaterdag 7 januari 2006
Het Vennekespad heet nu zo; da’s dan ook de enige verbetering. Aan het smoesje ‘beter bereikbaar met het openbaar vervoer’ is te wijten dat de route nu door alle winkelcentra, die maar enigzins in de buurt liggen loopt. Maar zo meer.Om 9:06 uur bus 156 vanaf NS Eindhoven. Onbewolkt, net boven nul en een lekker zonnetje. Van Rooi tot het ‘Groot Duijfhuis was de route ongewijzigd. Maar dan gaat het niet naar Kasteren, maar via de drukke Kasterensestraat naar het ‘Duits lijntje en dan richting Boxtel, in plaats van naar Liempde en vervolgens het Veldersbos en de Mortelen. Wie verzint er zoiets!
Na het viaduct over de A2 loop je ruim een kilometer langs de zeer drukke Schijndelseweg. In het oude centrum ontbrak de markering zodanig dat ik al snel de kluts kwijt was en maar op eigen houtje naar het station liep; al met al deed ik -door het steeds moeten stil staan en lezen – ruim drie kwartier over 3 km.
Na het station werd de NS-wandeling naar Oisterwijk gevolgd; bah!

LEENDE NAAR VALKENSWAARD 32 KM

zaterdag 21 januari 2006
De route loopt niet meer door Leende en Boshoven, maar blijft tot viaduct Heezerhut aan deze kant van de snelweg. Bovendien wordt Valkenswaard en de Malpie nu wel aangedaan.
Bus 173 naar halte Valkenswaardseweg/viaduct A2, daar 1,5 km door het bos naar de route. Lekker koud, zwaar bewolkt en geen mens te zien…heerlijk.
Naar Strijp en vervolgens – bekend – naar Soerendonk, over de prachtig eenzame Gastelse Hei naar de Achelse Kluis en dan samen met de GR 561 door het schitterende Leenderbos naar Valkenswaard.
Ondertussen brak steeds vaker de zon door en toverde af en toe prachtige luchten te voorschijn.
Ondanks dat ik de route grotendeels kende, genoot ik hevig.