GRENSTOCHTEN
LAW-PADEN
STREEKPADEN
BUITENLAND
NOORDZEE-NICE E2
EUROPESE KUSTPAD E9
Sluis-Dieppe
Nieuweschans-Tallinn

Op maandag 16 juli 2001 wandelde ik Nice binnen. Dat was het eindpunt van de GR5 (E2). Zes jaar eerder was ik in Pieterburen begonnen en ieder jaar liep ik een stuk van dit bekende lange-afstand-wandelpad. De laatste etappe Les Houches-Nice duurde 24 dagen en was door de vele sneeuw die er nog lag, tamelijk pittig geweest. Al in de Ardennen had ik ontdekt dat ik absoluut geen aanleg voor bergwandelen heb, maar wou de GR5 per se afmaken omdat ik het belachelijk vond dat zo’n stomme berg mij in de weg zou staan. Afijn, dat heb ik geweten, maar daar vertel ik op een andere plaats over.
In ieder geval nam ik me daar in Nice heilig voor om nooit meer een voet in die vermaledijde bergen te zetten. Maar omdat langere tochten me wel erg aanspraken moest ik iets anders bedenken. Dat andere werd dus het Europese Kustpad: de E9. De E9 loopt theoretisch van het zuiden van Portugal naar Sint-Petersburg in Rusland. En helemaal langs de kust en dus helemaal vlak… ook daar kwam ik wel achter.
Het Nederlandse deel had ik al achter de kiezen en in 2003 liep ik het stuk van Sluis in Zeeuws Vlaanderen naar Dieppe in Frankrijk. Een schitterend stuk, maar ook dat is een ander verhaal.
De afgelopen jaren kreeg vooral de uitrusting veel aandacht. Ik ben ondertussen dik in de zestig en had geen puf meer om met 18 kg op m’n nek rond te sjouwen. Via het internet was ik in contact gekomen met het ‘ultra-licht kamperen’ en wat ik daar las en zag speelde al een tijdje door mijn hoofd. Zo had ik tijdens de laatste etappe van de GR5 de tent al voor een tarp verruild en de heupband van de rugzak gesloopt. Maar ik had nog altijd zo’n 12 kg basisgewicht op m’n rug. In 2003 was dat 8 à 9 kg.
Dat is inmiddels gedaald tot onder de 6 kg, zonder aan comfort in te leveren.
En nu dan het traject Nieuweschans-Sint-Petersburg; in één ruk. Samen met mijn mascotte Beer. Beer is 104 mm lang en weegt, met stoere regenjas, 20 gram. Hij zal gedurende de tocht aan de rechter schouderband van de rugzak hangen, want Beer is een zeer deftige beer en deftige beren lopen zelf niet; dat weet iedereen. Tijdens de avond en nacht zal hij of in mijn schoen of naast het bed zitten; afhankelijk van het onderdak. Hij is bijzonder blij met de regenjas die Mirjam voor hem gemaakt heeft, want hij verwacht ‘zwaar weer’.