Marten Hogeweg

En ik ook niet en natuurlijk, de natuur moet z’n loop hebben, dat kan ik billeken. Maar het idee om nog maanden droef uit het raam te moeten staren, terwijl de regendruppels als dikke tranen over de ruiten biggelen, nodigt niet uit om een uitbundig feestgezang aan te heffen.
Echt inspirerend is het ook niet dus zal de frequentie van nieuwe ontboezemingen in de pas lopen met het aantal uren daglicht… zucht.

Verder heb ik niks te klagen als bofkont op een goddelijk luizenhoofd in Frankrijk.

Drie tuinmeneren zijn met de modernste, door de arbo goedgekeurde hulpmiddelen ruim drie uur bezig geweest met het verwijderen van dode bladeren. Twee medewerkers met de voorgeschreven gehoorbeschermers hebben met bladblazers de boel op lange stroken geloeid — de verplichte oordoppen gelden niet voor de argeloze omwonenden — en daarna heeft een derde medewerker in een trekker met aangehangen bladzuiger die op stroken geblazen bladeren opgeveegd. En dat viel om den drommel niet mee, keer op keer reed hij zijn combinatie heen en weer (ha dat rijmt) en uiteindelijk is na drie uur noeste arbeid een grasveld zo groot als een zakdoek bladvrij geraakt.

Dezelfde drie mannen hadden in alle stilte met hark, bezem en kruiwagen de klus, zoals vroeger, in een half uurtje kunnen klaren, maar dat is geen vooruitgang en daar kan een eigentijdse firma in groenonderhoud natuurlijk niet aan beginnen.

Het is weer zover, met de Koers van de vallende bladeren — Lombardije dus — die op magistrale wijze is gewonnen door Bauke Mollema, zijn we in de tijd van de bladblazers beland. Vroeger werden hark en brede platte schup gebruikt maar we leven in de tijd van de vooruitgang en die gaat nu eenmaal gepaard met herrie.
Nou hou ik best wel van eentonig, doedelzak, didgeridoo, orgeltje, maar enige variatie in de melodie is best wel aardig. Het blaasding hoeft nou niet mteen een fuga van Bach te spelen maar een gezellig melodietje moet toch kunnen. Met zo’n moderne app zou dat een fluitje van een cent zijn want volgens Sting, ja die van de Police vroeger, dochterlief was er weg van en ik heb tijd zat gehad toentertijd om die hele Police in het algemeen en die verrekte Sting in het bijzonder… volgens Sting dus is iedere popmuzikant schatplichtig aan Bach.
Nou doe er dan iets aan, aan die bladblazers, ja!

PS Ik las zojuist dat er op de nieuwe lijst van door Europol gezochte criminelen eenentwintig personen staan waarvan achttien vrouwen. Zonder dat er sprake was van een verplicht quotum. Woehaaa.

Last of the summer wine is een Britse komische serie die nooit, ik zeg nooit, op de Nederlandsche zenders vertoond is, zelfs niet door de ouwelullenzender Max. Waarom niet? Geen idee want het is op afstand mijn meest favoriete serie met Monty Python als goede tweede. Het gaat eigenlijk over niks, nou ja over een stel recalcitrante bejaarde kerels adequaat daarop reagerende oudere dames. Om het netjes te zeggen. De serie is al oud en vanwege het hoge sterftecijfer van de acteurs komen er steeds nieuwe idioten aan bod, maar echt bij de tijd is het allemaal niet. Op een Aziaat na, mister Entwizzle uit Hull, zijn het allemaal blanken, niemand is homo of lesbisch en ook de andere afkortingen zijn in geen velden of dreven te bespeuren. Vandaar misschien de Nederlandse boycot.
Ik heb toen je voor een paar euro extra alle Britse zenders kon ontvangen — nu kost het de aanbetaling op een hoekpand en moet je er nog een hoop shitzenders bij nemen, nee dus — een aantal afleveringen opgenomen en regelmatig lach ik me dus weer de lul uit de broek. Maar dit terzijde.

Nee ik dwaal niet af want die sfeer van de laatste zomerse wijn proefde ik vandaag en gisteren volop op mijn balkon waar de snijbonen het na een laatste oogst voor gezien hielden en ik in een aangenaam zonnetje de boel opruimde, alles keurig aanveegde en met een welgevallig oog constateerde dat de bietenoogst begint, de snijbiet niet van ophouden weet, de peterselie zich uitbundig aanstelt en de wintersla er echt zin in heeft en de pepers nog steeds volhangen met nieuwe vruchten.
Dat wordt een hete winter.